Ο Μενέλαος είναι 20 χρονών φοιτητής. Πέρασε στην ίδια πόλη που έμενε, οπότε μένει ακόμα με τους γονείς του. Από μικρό παιδί ήταν συμπαθής στη γειτονιά, και ιδιαίτερα στην κυρία Μαρία που έμενε απέναντι. Δεν ήταν λίγες οι φορές που τον είχε καλέσει σπίτι από μικρό για να του δώσει μπισκοτάκια. Αυτός μεγάλωνε, αλλά η συμπάθεια της κυρά Μαρίας γινόταν όλο και πιο έντονη. ”Βρε λες;” αναρωτήθηκε. Ένα πρωί που έλειπαν οι γονείς του και η κυρά Μαρία πότιζε τα λουλούδια απέναντι, από το παράθυρο της έκανε νόημα και αυτή το έπιασε το υπονοούμενο. Που να ‘ξερε τι έχανε τόσο καιρό…
